Ervaring van Mini
"Mini is de moeder van mijn vriendin, ze is 81 jaar oud en weduwe. Haar belangrijkste
inkomen is de $ 900 per maand die ze krijgt van de Social Security. Haar huis staat in een buitenwijk in Lakeview en dit was haar enige bron van financiële zekerheid.
Het verhaal begint op zaterdag 27 augustus 2005. Ik kwam om 1 0 uur 's ochtends aan bij Mini's huis om haar op te halen . Zij stond al klaar met haar twee huisdieren. Haar tas was ingepakt met kleren voor twee dagen, een aantal juwelen en haar verzekeringspapieren.
We brachten de tuinspullen naar binnen en vertrokken naar Slidell, naar het huis van mijn vriendin Penny, de dochter van Mini. Wij zijn ruim voor de files weggegaan,
volgens ons eigen evacuatieplan. Bij Penny hebben we eerst haar huis op orde gebracht (platen voor de ramen, zandzakken). Daarna zijn we met zijn drieën en onze vijf huisdieren naar het huis van mijn ouders gegaan. We zijn daar zondagmiddag om 6 uur aangekomen. Ik wilde graag doorrijden naar mijn oom in het noorden, maar dat was nog zo'n zes uur rijden. ledereen was moe van de voorbereidingen op de
orkaan, dus we zijn we niet verdergegaan. Op maandag 29 augustus regende het veel en de wind raasde om het huis. En zoals
op zoveel plekken viel de elektriciteit uit en de telefoons deden het niet. Er was ook
geen gas meer. Maar we hadden radio en luisterden de hele dag. De storm passeerde New Orleans en het huis waarin wij zaten. Op maandagmiddag leek het ergste voorbij. We bleven naar de radio luisteren voor berichten uit New Orleans en Slidell.
Het klonk een stuk beter dan we hadden gevreesd. Maar het belangrijkste was dat we het
hadden overleefd en niet gewond waren geraakt. Het was al dinsdagochtend toen we op de radio hoorden: 'het water stijgt nog steeds in New Orleans'. Voor mijn vader was het duidelijk: 'een bres in de dijk'. De rest van de dag luisterden we naar nieuwe berichten en we maakten ons zorgen om het huis van Mini. Was haar huis overstroomd? En zo ja, hoe hoog zou het water staan? Mini's huis was inderdaad overstroomd. Het water stond op straat ruim 2 meter hoog en in het
huis tot 1 ,5 meter boven de vloer.
Ik zal nooit die middag in oktober vergeten. Haar antieke sofa werd naar buiten gebracht, haar matras en haar bed. Een kraan pakte de inboedel en gooide de spullen
in de grote afvalbak. Het huis kan worden gerepareerd, meubels kunnen opnieuw worden gekocht, maar kan zij wel terugkeren?
Het belangrijkste is dat New Orleans nog geen veilige plek is om te wonen. Katrinais geweest, iedereen is Katrina-moe. In een commentaar in de New York Times stond laatst: 'Amerika is te armlastig en te zwak om één van de grootste steden te herbouwen'.
Wat betekent dat voor Mini? Dakloos voor de rest van haar leven? Afhankelijk van haar
kinderen? Wat gebeurt er als ze ernstig ziek wordt en vee l kosten moet maken die de verzekering niet dekt? Mini is nu gezond maar op 81 jarige leeftijd kan dat elke dag veranderen.
Hoe kan ze onverwachte medische rekeningen betalen zonder het waardevolle bezit van haar huis?
Ik vertel het verhaal van Mini omdat ik het zo goed ken, en ik noem de medische rekeningen,
omdat ik daar het meest over inzit. Katrina heeft veel oude mensen getroffen. Voor veel van hen was het bezit van het huis de enige bron van financiële zekerheid.
Zolang New Orleans niet veil ig is, is dat bezit niets waard.
In 2004 woonden er in New Orleans meer dan 50.000 inwoners ouder dan 65 jaar.
Door Katrina hebben 40.000 inwoners boven de 65 jaar hun woning, bezittingen en
financiële zekerheid verloren. Nog eens 15.000 ouderen buiten New Orleans verkeren in dezelfde omstandigheden. Er moet een oplossing komen voor deze mensen. De belangrijkste problemen in New Orleans zijn:
1. Ziekenhuizen. Er zijn nu 2 ziekenhuizen open, en deze ziekenhuizen zijn overvol.
Hoe kan een 81-jarige naar huis teruggaan terwijl de ziekenhuizen niet op orde zijn
in tijd van nood?
2. Vervuiling. De overheid zegt dat de bodem en lucht schoon zijn, maar onafhankelijke
onderzoeksgroepen vertellen ons wat anders. Feit is dat we het niet weten.
Nogmaals, hoe kan een 81-jarige terugkeren als ze blootgesteld wmdt aan
gevaarlijke stoffen?
3. Waterkeringen. Als New Orleans weer wordt getroffen, zullen al die waterkeringen falen die nog niet gefaald zijn en zal de stad opnieuw overstromen.
Dit land moet besluiten om Zuidoost Louisiana te beschermen tegen dodelijke en vernietigende
stormen door de waterkeringen op orde te brengen en de kust te herbouwen. Ik kan Mini's huis herstellen. Maar zolang de dijken niet hersteld zijn, is New Orleans
niet veilig . Onze stad is zo goed als failliet. We kunnen New Orleans niet veilig maken zonder de hulp van de rest van ons land. Wij in Louisiana verwaarlozen onze ouderen niet, maar dit land lijkt besloten te hebben dat Mini en de andere 55.000 ouderen niet
thuis mogen genieten van de laatste jaren van hun leven" .
Maak jouw eigen website met JouwWeb